Waarom naar Santiago?

Je houdt het niet voor mogelijk, maar in enkele dagen tijd kwam ik tal van mensen tegen die onlangs of 'al eens' de tocht naar Santiago deden. De laatste dagen bleek dan ook heel duidelijk dat mensen om verschillende redenen op pad gingen. Voor mij is het een lang gekoesterde wens, maar ik hoorde ook mensen vertellen dat het een vorm van recreatie was of als sportieve inspanning. Dat laatste is het voor mij zeker niet. Lig ik niet van wakker. Wat mij naast het pelgrimeren het meest aanspreekt, is dat het een reis wordt langs duizend jaar kunst en cultuur. Meer zelfreflectie zal wel niet nodig zijn zeker? Jezelf als vergankelijk persoon ten opzichte van zoveel jaar kunst, geloof, geschiedenis. Vandaar ook de tocht alleen. We zien wel wie en wat op ons afkomt. Openstaan terug voor het nieuwe en niet teveel proberen mee te sleuren op voorhand. Het kan alleen maar verrijkend worden.