Inderdaad, we hebben weer een stap vooruit gezet. Met minder dan 70 dagen voor de boeg, mag het wel. Zo werden alle etappes tot aan Finnesterrae op mapsource ingevoegd. Zo weten we nu dat de heenreis 2805 kilometers zal bedragen, waarvan in Spanje 490 op onverharde wegen! Maar ook de eerste routes van de terugweg zijn afgewerkt in routeyou en staan online (je kan ze rechts onder in het kadertje vinden): de étappe van Santiago de Compostela naar Valladolid ; deze van Valladolid naar Zaragoza en deze van Zaragoza naar Elne (Frankrijk). Ik hoop deze ook te kunnen omzetten in mapsource tegen het einde van de week.
Ook de I-pad hebben we wat 'manieren' geleerd. Alle gegevens die we tot nu toe hebben, zijn overgezet op 1 pagina. Vanaf volgende maand zullen we trouwens de blogtekstjes intikken via de i-pad, kwestie van wat te oefenen!
Ook 'de schriftjes' blijven goed lopen. Soms met wel heel grote bestellingen! Dank je wel Christophe Perquy en slagerij Maertens! Opnieuw werden deze week meer dan twintig schriftjes ten voordele van het kinderkankerfonds verkocht. Dat betekende weer wat plak-blaadje insteken-plastiekje toe-werk dit weekend. Maar ik ben blij dat het zo'n vaart loopt.
Een aantal zaken moeten nog hun definitieve vorm krijgen. Bijvoorbeeld hoe kunnen mensen hun intenties meegeven op hun tocht? Dat zou iets met een steen moeten worden, maar ik ben dit weekend volledig vergeten te vragen naar de stand van zaken aan Chantal van 'de Andere Kijk' in Brugge. En we plannen ook nog een open avond waarop iedereen langs kan komen, routes bekijken, een glas drinken, vragen stellen, babbeltje doen, .... Maar daarover deze week meer.
En plotseling waren we over de '1000' hits op de blog. In december vond ik dat nog ondenkbaar, maar veel is sedertdien gewijzigd. Velen zijn de blog beginnen volgen met 'regelmaat'. En vertellen er blijkbaar over aan anderen, want ik wordt nu zelfs al aangesproken door mensen, die van mij niets weten en die me aanspreken met: 'en wanneer vertrek je nu?'. Binnen 69 dagen, als 't God beglieft...
zondag 30 januari 2011
zaterdag 29 januari 2011
woensdag 26 januari 2011
Niemand verdwaalt ooit op een rechte weg...
en met dit gezegde van Goethe zijn we nog steeds dapper bezig de routeyou kaarten om te zetten op mapsource. Aangezien deze laatste veel meer details geeft is het soms toch nog wel even kiezen. Vlug even overschakelen naar google earth: is het de moeite? Is het te doen? Ik zal de routes allicht van buiten kennen. 's Avonds dan is het nog lezen geblazen, want voor de route tussen Valladolid en Zaragoza ben ik er nog steeds niet uit.
Stilletjes sluipen we ook naar de duizendste bezoeker op de blog. Ik had nooit gedacht dat dit zo vlug zou gaan. En ook de statistieken doen knettergek: de laatste dagen zijn er nu ook al mensen in Nigeria die de Blog volgen??? Singapore, dat zal dan wel Jan zijn. En ook midden Afrika! Welgekomen op de Blog zuster An-Françoise. Bedankt ook voor je mailtje uit Afrika en veel sterkte bij het aanleren van Engels aan de Rwandese zusters.
Vandaag ook de scooter weggedaan. Brrr, was even lang geleden dat ik nog gereden had. Deze machine ben ik toch echt nog niet gewoon. Geen wonder ook, ik heb er nog maar nauwelijks 250 kilometer mee gereden. En toen begon het te sneeuwen... Naar de garage dus voor de oplossing voor de bagage. Een typisch ventje met sigaret in de linkermondhoek kwam uit de montagehoek gekropen. En ja, hij had al wat ideeën en ja, dat zo wel lukken. Geen alledaagse klus, .. mooie uitdaging, zei hij. En je zag zo de smaak, waarmee hij mijn 'ros' onder handen ging nemen uit zijn ogen stralen. Voor hem zal het inderdaad iets anders zijn, dan gewoon onderhoud en zo... Trouwens ook dat was goed nieuws: smeren zal niet nodig zijn onder de route. De machine kan tegen meer (grote verandering dus in vergelijking met de vorige scooter, m'n SYM). Gewoon bijvullen wanneer nodig. Allée, ik heb er goed vertrouwen in dat dit 'typetje' het ech goed zal doen. We zien en horen wel. Maar ik zal och blij zijn als ook dat gedaan is. Dan zijn we weer een stapje dichter bij. De terugweg was ook hilarisch: achteraan de SYM50 van Ilse van Blankenberge naar Brugge in motorkledij.Laat het ons zo stellen: we hadden nogal wat bekijks....
Weer een halve week verder! Hasta la proxima, lectores!
Stilletjes sluipen we ook naar de duizendste bezoeker op de blog. Ik had nooit gedacht dat dit zo vlug zou gaan. En ook de statistieken doen knettergek: de laatste dagen zijn er nu ook al mensen in Nigeria die de Blog volgen??? Singapore, dat zal dan wel Jan zijn. En ook midden Afrika! Welgekomen op de Blog zuster An-Françoise. Bedankt ook voor je mailtje uit Afrika en veel sterkte bij het aanleren van Engels aan de Rwandese zusters.
Vandaag ook de scooter weggedaan. Brrr, was even lang geleden dat ik nog gereden had. Deze machine ben ik toch echt nog niet gewoon. Geen wonder ook, ik heb er nog maar nauwelijks 250 kilometer mee gereden. En toen begon het te sneeuwen... Naar de garage dus voor de oplossing voor de bagage. Een typisch ventje met sigaret in de linkermondhoek kwam uit de montagehoek gekropen. En ja, hij had al wat ideeën en ja, dat zo wel lukken. Geen alledaagse klus, .. mooie uitdaging, zei hij. En je zag zo de smaak, waarmee hij mijn 'ros' onder handen ging nemen uit zijn ogen stralen. Voor hem zal het inderdaad iets anders zijn, dan gewoon onderhoud en zo... Trouwens ook dat was goed nieuws: smeren zal niet nodig zijn onder de route. De machine kan tegen meer (grote verandering dus in vergelijking met de vorige scooter, m'n SYM). Gewoon bijvullen wanneer nodig. Allée, ik heb er goed vertrouwen in dat dit 'typetje' het ech goed zal doen. We zien en horen wel. Maar ik zal och blij zijn als ook dat gedaan is. Dan zijn we weer een stapje dichter bij. De terugweg was ook hilarisch: achteraan de SYM50 van Ilse van Blankenberge naar Brugge in motorkledij.Laat het ons zo stellen: we hadden nogal wat bekijks....
Weer een halve week verder! Hasta la proxima, lectores!
zondag 23 januari 2011
De wonderen van de techniek en het succes van het schriftje ...
Het was een lastige week om verder te plannen aan de tocht. Vrijdagavond hadden we de nieuwjaarsreceptie op school en eerlijk gezegd na een halve dag koken en het wegbrengen van de gasten die de zaal deden (in het holst van de nacht van Kortrijk naar Lovendegem en dan naar Brugge), had ik al niet veel meer nodig. Stikkapot! Maar zaterdagochtend was er dan de begrafenis van onze veel te vroeg overleden internaatsbeheerder Cathy Beernaert. Ik hoop dat ik dit niet teveel meer moet doen. Afscheid moeten nemen van collega's in dienst, het zou niet mogen zijn. Maar kanker is een verwoestende ziekte, de pest van deze eeuw. De mis was mooi, aangrijpend en lang... Vandaar dat er dit week-end ook niet echt 'swung' in zat met de voorbereiding. Fijn ook dat zovele collega's opdaagden.
Dit weekend ben ik dan eindelijk begonnen met alle routes die ik tot nu heb in mapsource op te slaan. Dat is het programma dat Garmin gebruikt om routes op hun navigatietoestellen te zetten. Ja, dat betekent inderdaad dat we eindelijk dat pragramma aan de praat kregen (en dat na vier maanden prutsen). Bleek achteraf dat de installatie wel goed verlopen was, maar ... ze vertellen er bij Garmin wel niet bij dat windows 7 gebruikers een speciale patch moeten downloaden en installeren. En dat staat dus ook nergens op hun site of bij de FAQ's. Sedert dat die patch op de PC staat is alles tot in de kleinste details werkbaar en bruikbaar. Tof programma dus. Je kan er zelfs automatisch mee naar google-earth gaan en zo kijken of wat je denkt te doen, ook haalbaar is. Dat zal straks bij de verdere routes zeker van pas komen! Ondertussen herwerkten we wel enkel dag1. Dag 19 ben ik ook mee bezig, maar dan wel met lezen errond. Van Valladolid naar Zaragoza, maar wat ik allemaal juist wil doen ligt nog niet vast! Ik hoop daar deze week uit te zijn, ook al wordt het een bijzonder drukke week met 'Werplekleren' en de 'Dag van de etiquette' in ons HPO (Hoger Professioneel Onderwijs). En woensdag moet de scooter naar de garage. Dan gaan ze kijken hoe ze daar 'bakken' kunnen op monteren. Ook dat wordt weer een belangrijke stap!
Het schriftje loopt ondertussen vlot. De eerste week zijn er al 32 van de hand gegaan. De mensen van het kinderkankerfonds zullen dus tevreden kunnen zijn. Ik hoop alleen dat de verkoop zo blijft lopen! Ik zal er nog maar een stuk of 20 klaarmaken voor de verkoop en hopelijk zijn deze tegen het einde van de week ook allemaal verkocht. We leven op hoop.
Nog 75 dagen, het begint verschrikkelijk vlug te korten en er is nog enorm veel te doen. Timemanagment: 't zal nodig zijn.
Hasta la próxima, Miércoles, si Dios quiera. (let op mijn Spaans met haar op!)
Dit weekend ben ik dan eindelijk begonnen met alle routes die ik tot nu heb in mapsource op te slaan. Dat is het programma dat Garmin gebruikt om routes op hun navigatietoestellen te zetten. Ja, dat betekent inderdaad dat we eindelijk dat pragramma aan de praat kregen (en dat na vier maanden prutsen). Bleek achteraf dat de installatie wel goed verlopen was, maar ... ze vertellen er bij Garmin wel niet bij dat windows 7 gebruikers een speciale patch moeten downloaden en installeren. En dat staat dus ook nergens op hun site of bij de FAQ's. Sedert dat die patch op de PC staat is alles tot in de kleinste details werkbaar en bruikbaar. Tof programma dus. Je kan er zelfs automatisch mee naar google-earth gaan en zo kijken of wat je denkt te doen, ook haalbaar is. Dat zal straks bij de verdere routes zeker van pas komen! Ondertussen herwerkten we wel enkel dag1. Dag 19 ben ik ook mee bezig, maar dan wel met lezen errond. Van Valladolid naar Zaragoza, maar wat ik allemaal juist wil doen ligt nog niet vast! Ik hoop daar deze week uit te zijn, ook al wordt het een bijzonder drukke week met 'Werplekleren' en de 'Dag van de etiquette' in ons HPO (Hoger Professioneel Onderwijs). En woensdag moet de scooter naar de garage. Dan gaan ze kijken hoe ze daar 'bakken' kunnen op monteren. Ook dat wordt weer een belangrijke stap!
Het schriftje loopt ondertussen vlot. De eerste week zijn er al 32 van de hand gegaan. De mensen van het kinderkankerfonds zullen dus tevreden kunnen zijn. Ik hoop alleen dat de verkoop zo blijft lopen! Ik zal er nog maar een stuk of 20 klaarmaken voor de verkoop en hopelijk zijn deze tegen het einde van de week ook allemaal verkocht. We leven op hoop.
Nog 75 dagen, het begint verschrikkelijk vlug te korten en er is nog enorm veel te doen. Timemanagment: 't zal nodig zijn.
Hasta la próxima, Miércoles, si Dios quiera. (let op mijn Spaans met haar op!)
woensdag 19 januari 2011
Niet in het zichtbare, maar het onzichtbare ....
op kousenvoeten zijn we met de sponsoractie gestart. Eerst nog wat afwachtend omdat er op de site van het kinderkankerfonds nog niets stond. En dan ging het deze week helemaal van start: het contract met de vzw kinderkankerfonds kwam binnen met de post en sedert vandaag staat mijn actie op hun site. Je moet maar even kijken. Je klikt hiernaast maar op het ventje (hun logo) en dan op acties. En we staan ertussen! De eerste 25 schriftjes gingen ondertussen vlot de deur uit en ik zal me dus straks moeten bezighouden met het inpakken van een volgende serie.
Het begint hier ondertussen meer en meer op een echt 'scriptorium' te lijken. Overal boeken en kaarten. De terugweg geeft blijkbaar meer problemen dan de weg ernaar toe. Hoeft ook niemand te verwonderen. Heen gaan we langs de historische routes, terug is eerder zelf vinden. En in de planning worden we verwacht de routes af te hebben tegen eind januari. Ik weet echt niet of dit zal lukken.
En straks moeten we echt naar de technische aspecten van de zaak beginnen te kijken. Hoeveel en waar kan er bagage mee op de scooter, het smeren van 'mijn ros', nog even opzoeken waar er in geval van panne garages zijn, ... Er moeten ook nog dringend wat brieven de deur uit naar kloosters en andere plaatsen waar ik op onmogelijke uren denk te passeren. En dan het Spaans,... of beter gezecht mijn kennis van Spaans (lees: het volledig ontbreken ervan). Ik denk dat ik me net als de leerlingen (vraag is of ze dat doen) zal moeten verplichten woordjes te leren. Elke dag 10, dan zouden we nog een basiswoordenschat van een 800 woorden moeten hebben. 'k Denk dat 5 misschien realistischer zal zijn, we gaan er in ieder geval werk moeten van maken.
Ondertussen ook de cijfers van vorig jaar gezien (het Heilig Jaar, dit is als het feest van Sint-jacob op een zondag valt): 270 000 pelgrims vorig jaar in Santiago de Compostela. Dat zijn er 90 000 meer dan het vorige recordjaar 2004. Voor Vlaanderen waren er dat 174. We zullen dus vermoedelijk niet alleen op weg zijn. Maar nu eerst wat 'schriftjes'. Bedankt trouwens aan al wie er tot nu toe eentje kocht of wie eraan denkt er eentje te kopen....
Het is ook tof aangesproken te worden op wat hier allemaal in deze blog staat. 'Hé, die persoon ik Frankrijk, dat ben ik?', 'Engeland, dat zullen wij wel zijn...', of een simpele vraag van: 'hoever sta je ermee...?
Wel we houden je op de hoogte. Hasta la proxima!
Het begint hier ondertussen meer en meer op een echt 'scriptorium' te lijken. Overal boeken en kaarten. De terugweg geeft blijkbaar meer problemen dan de weg ernaar toe. Hoeft ook niemand te verwonderen. Heen gaan we langs de historische routes, terug is eerder zelf vinden. En in de planning worden we verwacht de routes af te hebben tegen eind januari. Ik weet echt niet of dit zal lukken.
En straks moeten we echt naar de technische aspecten van de zaak beginnen te kijken. Hoeveel en waar kan er bagage mee op de scooter, het smeren van 'mijn ros', nog even opzoeken waar er in geval van panne garages zijn, ... Er moeten ook nog dringend wat brieven de deur uit naar kloosters en andere plaatsen waar ik op onmogelijke uren denk te passeren. En dan het Spaans,... of beter gezecht mijn kennis van Spaans (lees: het volledig ontbreken ervan). Ik denk dat ik me net als de leerlingen (vraag is of ze dat doen) zal moeten verplichten woordjes te leren. Elke dag 10, dan zouden we nog een basiswoordenschat van een 800 woorden moeten hebben. 'k Denk dat 5 misschien realistischer zal zijn, we gaan er in ieder geval werk moeten van maken.
Ondertussen ook de cijfers van vorig jaar gezien (het Heilig Jaar, dit is als het feest van Sint-jacob op een zondag valt): 270 000 pelgrims vorig jaar in Santiago de Compostela. Dat zijn er 90 000 meer dan het vorige recordjaar 2004. Voor Vlaanderen waren er dat 174. We zullen dus vermoedelijk niet alleen op weg zijn. Maar nu eerst wat 'schriftjes'. Bedankt trouwens aan al wie er tot nu toe eentje kocht of wie eraan denkt er eentje te kopen....
Het is ook tof aangesproken te worden op wat hier allemaal in deze blog staat. 'Hé, die persoon ik Frankrijk, dat ben ik?', 'Engeland, dat zullen wij wel zijn...', of een simpele vraag van: 'hoever sta je ermee...?
Wel we houden je op de hoogte. Hasta la proxima!
zaterdag 15 januari 2011
De eerste dag van de terugweg ...
De eerste dag van de terugweg is nu eindelijk ook afgewerkt. In vergelijking met de oorspronke-lijk ontworpen route, is ze wel heel wat ingekort en maak ik meer gebruik van de autopista. Kwestie van tijd genoeg over te houden om links en rechts te stoppen. Zo wil ik zeker tijd hebben voor Orense en Valladolid zelf. (Ik hoop dat iedereen ondertussen de linken naar de verschillende dagroutes gevonden heeft in de rechterkolom van de blog?)
Heb me ook heel wat tijd beziggehouden vandaag met het 'assembleren' van de schriftjes voor de sponsoring van het kinderkankerfonds. Plastiekje open doen, schriftje uithalen, stickertje kleven, blaadje met verwijzing naar de blog toevoegen, in plastiekje steken, toekleven, ... allemaal tamelijk saai manueel werk, maar merkwaardig rustgevend. Het hoort er als het ware bij. Ook al heb ik, nu de school weer begonnen is, veel minder tijd om me met de tocht bezig te houden. Nochtans het moet. En met in de achtergrond de nieuwe CD van Hanelore Bedert, neem ik mijn tijd om Santiago voor te bereiden. Merkwaardig, want ik heb in geen jaren in het weekend nog tijd genomen om 'iets voor mezelf' te doen. Zou ook dat pelgrimeren zijn?
Ik zal me er in ieder geval toe verplichten minimaal éénmaal per week iets op deze blog te schrijven. Bijna zedelijk verplicht zou ik zeggen, zeker nu het aantal blogbezoekers gestaag blijkt te stijgen. Van oorspronkelijk één of twee hits per dag, zitten we nu toch aan de 10 à 12. Fijn dat mensen willen meeleven. Alhoewel, soms vraag je je af wie dat allemaal zijn? De fan uit Amerika, die dagelijks inlogt, de lezer uit Praag. Wie in godsnaam leest er in Oekraïne een Nederlandstalige blog? Zijn dat ook mensen die een tocht aan het voorbereiden zijn? En dan sommige, waarvan je het kan vermoeden... de lezers uit Frankrijk, daar zal Isabeau of Karina toch wel tussenzitten. En die uit Nederland, zou dat Joop zijn? Die laatste heb ik nog nooit ontmoet, ik weet alleen waar ik hem moet situeren en lees af en toe iets van hem op facebook. Een pelgrim zijn is nieuwe mensen leren kennen. Anno 2011 betekent dat dus heel wat meer dan vroeger! En ook dat is allemaal heel erg boeiend. Het heden krijgt immers van het verleden slechts wat het zelf uitkiest (C.Nooteboom in de 'omweg naar Santiago).
Heb me ook heel wat tijd beziggehouden vandaag met het 'assembleren' van de schriftjes voor de sponsoring van het kinderkankerfonds. Plastiekje open doen, schriftje uithalen, stickertje kleven, blaadje met verwijzing naar de blog toevoegen, in plastiekje steken, toekleven, ... allemaal tamelijk saai manueel werk, maar merkwaardig rustgevend. Het hoort er als het ware bij. Ook al heb ik, nu de school weer begonnen is, veel minder tijd om me met de tocht bezig te houden. Nochtans het moet. En met in de achtergrond de nieuwe CD van Hanelore Bedert, neem ik mijn tijd om Santiago voor te bereiden. Merkwaardig, want ik heb in geen jaren in het weekend nog tijd genomen om 'iets voor mezelf' te doen. Zou ook dat pelgrimeren zijn?
Ik zal me er in ieder geval toe verplichten minimaal éénmaal per week iets op deze blog te schrijven. Bijna zedelijk verplicht zou ik zeggen, zeker nu het aantal blogbezoekers gestaag blijkt te stijgen. Van oorspronkelijk één of twee hits per dag, zitten we nu toch aan de 10 à 12. Fijn dat mensen willen meeleven. Alhoewel, soms vraag je je af wie dat allemaal zijn? De fan uit Amerika, die dagelijks inlogt, de lezer uit Praag. Wie in godsnaam leest er in Oekraïne een Nederlandstalige blog? Zijn dat ook mensen die een tocht aan het voorbereiden zijn? En dan sommige, waarvan je het kan vermoeden... de lezers uit Frankrijk, daar zal Isabeau of Karina toch wel tussenzitten. En die uit Nederland, zou dat Joop zijn? Die laatste heb ik nog nooit ontmoet, ik weet alleen waar ik hem moet situeren en lees af en toe iets van hem op facebook. Een pelgrim zijn is nieuwe mensen leren kennen. Anno 2011 betekent dat dus heel wat meer dan vroeger! En ook dat is allemaal heel erg boeiend. Het heden krijgt immers van het verleden slechts wat het zelf uitkiest (C.Nooteboom in de 'omweg naar Santiago).
woensdag 12 januari 2011
Belofte maakt schuld...
Gisteren beloofd en dus vandaag doen we het dan ook: enkele foto's van het schriftje dat we aanbieden ter sponsoring van de vzw kinderkankerfonds. Kijk .... en steun.
Prettig nieuws was ook dat gisterenavond het bestuur van de Oudleerlingenvereniging van het Sint-Amandscollege besloot de opbrengst van de omhaling tijdens de eucharistieviering (in maart) te schenken aan de vzw kinderkankerfonds in het kader van mijn sponsoringoproep naar aanleiding van de pelgrimstocht naar Santiago.
Leuk nieuws van de dag: ik mocht vandaag m'n aanbevelingsbrief van Mgr.Bonny ontvangen met de post.
Johan, als je ooit tijd hebt en dit leest: bedankt, van harte!
dinsdag 11 januari 2011
Een schriftje ten voordele van het kinderkankerfonds ...
Mij sponsoren hoeft echt niet. Maar de vraag bleef maar komen, precies alsof wie tegenwoordig op weg gaat, gesponsord moet worden. En ik heb dan ook lang de boot af gehouden. Maar uiteindelijk heb ik dan maar toegegeven. Het zou immers jammer zijn, mensen die willen sponsoren, het niet te laten doen. Er zijn genoeg organisaties die het echt kunnen gebruiken. In de kerstvakantie heb ik dan ook een tijdje zitten nadenken over welk 'werk' ik dan wel het belangrijkste vond. En voor mij is dat in het kader van deze pelgrimstocht, het kinderkankerfonds. Als volwassene geconfronteerd worden met 'de pest' van de XXIste eeuw is al erg genoeg, als kind is het des ter erger!
Als we dan met onze tocht ook nog wat kunnen bijdragen aan het werk van deze vzw, dan is dat best meegenomen. Ik wil Victor en Wim hier uitdrukkelijk bedanken. De éne voor het sponsoren van de boekjes, de andere voor het maken van de stickers. Want inderdaad, het is een schriftje geworden met het logo van de tocht op. 'Think Positive' staat op het schriftje. Laat het ons hopen ....
Het item wordt verkocht aan € 8 en alles gaat integraal naar het kinderkankerfonds. Geef maar een seintje als ook jij er ééntje (of meerdere) wil!
Morgen plaatsen we hier ook een foto bij van het hebbedingetje, beloofd!
Als we dan met onze tocht ook nog wat kunnen bijdragen aan het werk van deze vzw, dan is dat best meegenomen. Ik wil Victor en Wim hier uitdrukkelijk bedanken. De éne voor het sponsoren van de boekjes, de andere voor het maken van de stickers. Want inderdaad, het is een schriftje geworden met het logo van de tocht op. 'Think Positive' staat op het schriftje. Laat het ons hopen ....
Het item wordt verkocht aan € 8 en alles gaat integraal naar het kinderkankerfonds. Geef maar een seintje als ook jij er ééntje (of meerdere) wil!
Morgen plaatsen we hier ook een foto bij van het hebbedingetje, beloofd!
vrijdag 7 januari 2011
We zijn er ...
althans op papier. We hebben eindelijk na twee dagen sukkelen met een griep, ook de laatste route naar Santiago in kaart gekregen. Een beetje een opluchting alsof ik er nu al zou zijn. Ik hoop alleen maar dan, ter plaatse, niet geteisterd te worden door zo'n 'vervelende' griep. We gaan de paardemiddelen moeten bij de hand houden. Je weet immers maar nooit.
De laatste twee dagen ook nog heel wat gelezen over de laatste étappes: ik heb me uiteindelijk dan maar de Groene gids van Noord-Spanje aangeschaft, want de sites in Spanje hebben voornamelijk twee kenmerken gemeen: of ze zijn onder constructie of ze zijn voor mij onverstaanbaar (je weet wel, mijn vloeiend Spaans!).
Ben ondertussen ook eens gaan praten met een concessiehouder van Suzuki, want het vervoeren van bagage (die afgesloten moet kunnen worden) is blijkbaar niet zo evident. Zeker als je meer dan 42 liter wil meenemen. En zeg nu zelf, wat is 42 liter (handbagage in een vliegtuig is groter)? De scooter zal dus ook moeten uitgerust worden met twee aluminiumkoffers, links en rechts achter. Eind januari mag die daarvoor binnen (na het motosalon dus) en gaan ze kijken om daar een efficiënte oplossing voor te vinden.
Ben eigenlijk ook maar vandaag beginnen te beseffen dat ik in Santiago aankom de vooravond van Palmzondag en dat ik Palmzondag daar zal meemaken. Toch wat speciaal. Moet daar zeker tijd voor uittrekken en kijken hoe ik de zondag de tocht naar Finnis Terrae wat kan inperken.
Trouwens de route van Leon naar Santiago heeft ook weer 20 kilometertjes meer meegekregen, kwestie van zeker nog een gouodmijn van de Romeinen te kunnen zien in Médulas.
Waar we stempels zullen vinden? Elke vijf meter denk ik, maar we proberen zeker in Astorga, Villafranca del Bierszo, Sarria en Portomarin. We zien wel...
?A que distancia esta Santiago?
De laatste twee dagen ook nog heel wat gelezen over de laatste étappes: ik heb me uiteindelijk dan maar de Groene gids van Noord-Spanje aangeschaft, want de sites in Spanje hebben voornamelijk twee kenmerken gemeen: of ze zijn onder constructie of ze zijn voor mij onverstaanbaar (je weet wel, mijn vloeiend Spaans!).
Ben ondertussen ook eens gaan praten met een concessiehouder van Suzuki, want het vervoeren van bagage (die afgesloten moet kunnen worden) is blijkbaar niet zo evident. Zeker als je meer dan 42 liter wil meenemen. En zeg nu zelf, wat is 42 liter (handbagage in een vliegtuig is groter)? De scooter zal dus ook moeten uitgerust worden met twee aluminiumkoffers, links en rechts achter. Eind januari mag die daarvoor binnen (na het motosalon dus) en gaan ze kijken om daar een efficiënte oplossing voor te vinden.
Ben eigenlijk ook maar vandaag beginnen te beseffen dat ik in Santiago aankom de vooravond van Palmzondag en dat ik Palmzondag daar zal meemaken. Toch wat speciaal. Moet daar zeker tijd voor uittrekken en kijken hoe ik de zondag de tocht naar Finnis Terrae wat kan inperken.
Trouwens de route van Leon naar Santiago heeft ook weer 20 kilometertjes meer meegekregen, kwestie van zeker nog een gouodmijn van de Romeinen te kunnen zien in Médulas.
Waar we stempels zullen vinden? Elke vijf meter denk ik, maar we proberen zeker in Astorga, Villafranca del Bierszo, Sarria en Portomarin. We zien wel...
?A que distancia esta Santiago?
woensdag 5 januari 2011
Dag 7 is eindelijk ook klaar ...
en ik begin te denken dat Spaans lezen, als je genoeg geconcentreerd bent eigenlijk wel doenbaar is. Vandaag ongelofelijk veel Spaans gelezen en naar sites gezocht, .... maar telkens weer kom je op blog's van andere pelgrims uit. Best interessant om te lezen wat iemand in 2008, 2009 of 2010 heeft meegemaakt. Merkwaardig genoeg wel nergens een site of blog gevonden van mensen die hun tocht aan het voorbereiden zijn.Is dezeblog dan toch een beetje uniek?
Dag 7 belooft in ieder geval. Is wat betreft kilometers het kortste traject: its minder dan 200 kilometers, maar als je over de streek leest, blijkbaar ook de meest uitgestrekte. En of snikheet of ijskoud. Dat belooft. Wat betreft kerken om een stempel voor de credential te halen, is er blijkbaar ook geen probleem. Om de zes à zeven kilometer kom je er wel eentje tegen.
Vandaag de kaap van 500 bezoekers op mijn blog overschreden. Begint dus toch gelezen te worden. Fijn!
Vandaag ook de schriftjes gaan ophalen bij Victor. Ze zijn groter dan ik verwacht had. Kan de sponsoractie voor het kinerkankerfonds maar helpen. Maar daar volgt volgende week meer nieuws over!
Ondertussen ook een inleidende cursus (zeg maar cursusje) Spaans gevonden. Nu maar leren.
?A qué hora abre el museo? en dan (maar 't zal wel niet veel helpen) ?Hay une guia que hable inglés?
Dag 7 belooft in ieder geval. Is wat betreft kilometers het kortste traject: its minder dan 200 kilometers, maar als je over de streek leest, blijkbaar ook de meest uitgestrekte. En of snikheet of ijskoud. Dat belooft. Wat betreft kerken om een stempel voor de credential te halen, is er blijkbaar ook geen probleem. Om de zes à zeven kilometer kom je er wel eentje tegen.
Vandaag de kaap van 500 bezoekers op mijn blog overschreden. Begint dus toch gelezen te worden. Fijn!
Vandaag ook de schriftjes gaan ophalen bij Victor. Ze zijn groter dan ik verwacht had. Kan de sponsoractie voor het kinerkankerfonds maar helpen. Maar daar volgt volgende week meer nieuws over!
Ondertussen ook een inleidende cursus (zeg maar cursusje) Spaans gevonden. Nu maar leren.
?A qué hora abre el museo? en dan (maar 't zal wel niet veel helpen) ?Hay une guia que hable inglés?
dinsdag 4 januari 2011
Dag 6 is af ....
Dag 6, de dag dat ik van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Burgos ga, is eindelijk af. Het was een dag vol onderbrekingen vandaag. Een spannende website ontdekt over de verschillende routes, maar daar zie je elders op deze blog de neerslag van. Me urenlang zitten verdiepen in de verschillende koningen van de verschillende koningshuizen in Spanje: op den duur zou je door het bos de bomen niet meer zien. Me door verschillende niet of slechtwerkende Spaanse sites geworsteld, maar uiteindelijk is dag 6 in mekaar gestoken.
Stempels voor in de credential denken we te halen in: Roncevalles, Puenta la Reina, Estrella, Logrogno, Canas en Burgos.Voor dat klooster van Canas trouwens nog een kleine aanpassing gemaakt in de route: had ondertussen zodanig veel gelezen over dat klooster en de bezienswaardigheden, dat het jammer zou geweest zijn van dat over te slaan.
Rechts op de blogpagina kan je nu ook rechtstreeks doorklikken naar de route van de dag. Zo hoef je niet meer de archieven in te duiken en kom je steeds op de meest recente route terecht.
Stempels voor in de credential denken we te halen in: Roncevalles, Puenta la Reina, Estrella, Logrogno, Canas en Burgos.Voor dat klooster van Canas trouwens nog een kleine aanpassing gemaakt in de route: had ondertussen zodanig veel gelezen over dat klooster en de bezienswaardigheden, dat het jammer zou geweest zijn van dat over te slaan.
Rechts op de blogpagina kan je nu ook rechtstreeks doorklikken naar de route van de dag. Zo hoef je niet meer de archieven in te duiken en kom je steeds op de meest recente route terecht.
Hoe literatuur in de voorbereiding sluipt...
'De omweg naar Santiago' van Cees Nooteboom is waarschijnlijk het mooiste reisverhaal ooit geschreven. Het trok mijn aandacht toen Wim Opbrouck er in 'De bende van Wim' een stuk uit voorlas. Ondertussen heb ik de neerslag van de omzwervingen in Spanje al enkele keren gelezen. Het is een boek dat je opzuigt in zijn ontdekkingstocht door de geschiedenis, kunst en literatuur van het land dat hem gaandeweg verovert. Het is alles opslorpende literatuur
“The sun also rises” van Ernest Hemingway, geschreven in 1926 gaat over drie Amerikanen die in het Parijs van 1920 wonen. Hij vertelt over hun saaie levens, die zich vooral afspelen in kroegen en restaurants in Parijs. Jake Barnes, de verteller van het verhaal, is een Amerikaanse journalist, die woont en werkt in Parijs. Hij is bevriend met Robert Cohn en Bill Gorton. Bill. Het verhaal wordt verteld in drie boeken. Je leert er een aantal mensen in kennen die bevriend zijn met de drie. Een van hen is Lady Brett Ashley, zij is een leuke Engelse die in Parijs woont en die volop in een scheiding zit met Lord Ashley . Jake en Robert hebben allebei een oogje op haar. Daarnaast heeft zij nog min of meer een relatie met Mike Campbell. Het tweede boek begint als de drie vrienden op hun jaarlijkse vistrip naar Spanje gaan. Brett en Mike hebben ook zin om naar Spanje te gaan, en ze besluiten om na het vissen met zijn vijven naar Pamplona te gaan om daar naar het stierenvechten te gaan kijken. De drie vrienden gaan alvast vooruit, omdat Brett en Mike later komen. Ze ontmoeten elkaar in Bayonne. Brett en Mike blijken echter niet op te komen dagen, en ze besluiten dan maar naar Burguete. Hier en in Pamplona spelen zich verschillende intriges af. Uiteindelijk gaan ze terug naar Parijs. In boek dire worden ze te hulp geroepen door Brett die in Madrid zit. .....
'De hand van Fatima' van Ildefonso Falcones is het verhaal van de Spaanse Moren in de zestiende eeuw. Ogenschijnlijk niks te maken met Santiago, maar toch kom je steeds weer op de verscheurdheid van een land dat deels Moors is deel Christelijk. Vanuit die achtergrond wordt heel wat cultuur duidelijk. Geeft misschien ook aan waarom plotseling een wel heel noordelijke route naar Santiago zijn opgang maakte. Het is een erg meeslepend boek, wie aan de 950 bladzijden begint is dadelijk verloren...
“The sun also rises” van Ernest Hemingway, geschreven in 1926 gaat over drie Amerikanen die in het Parijs van 1920 wonen. Hij vertelt over hun saaie levens, die zich vooral afspelen in kroegen en restaurants in Parijs. Jake Barnes, de verteller van het verhaal, is een Amerikaanse journalist, die woont en werkt in Parijs. Hij is bevriend met Robert Cohn en Bill Gorton. Bill. Het verhaal wordt verteld in drie boeken. Je leert er een aantal mensen in kennen die bevriend zijn met de drie. Een van hen is Lady Brett Ashley, zij is een leuke Engelse die in Parijs woont en die volop in een scheiding zit met Lord Ashley . Jake en Robert hebben allebei een oogje op haar. Daarnaast heeft zij nog min of meer een relatie met Mike Campbell. Het tweede boek begint als de drie vrienden op hun jaarlijkse vistrip naar Spanje gaan. Brett en Mike hebben ook zin om naar Spanje te gaan, en ze besluiten om na het vissen met zijn vijven naar Pamplona te gaan om daar naar het stierenvechten te gaan kijken. De drie vrienden gaan alvast vooruit, omdat Brett en Mike later komen. Ze ontmoeten elkaar in Bayonne. Brett en Mike blijken echter niet op te komen dagen, en ze besluiten dan maar naar Burguete. Hier en in Pamplona spelen zich verschillende intriges af. Uiteindelijk gaan ze terug naar Parijs. In boek dire worden ze te hulp geroepen door Brett die in Madrid zit. .....
'De hand van Fatima' van Ildefonso Falcones is het verhaal van de Spaanse Moren in de zestiende eeuw. Ogenschijnlijk niks te maken met Santiago, maar toch kom je steeds weer op de verscheurdheid van een land dat deels Moors is deel Christelijk. Vanuit die achtergrond wordt heel wat cultuur duidelijk. Geeft misschien ook aan waarom plotseling een wel heel noordelijke route naar Santiago zijn opgang maakte. Het is een erg meeslepend boek, wie aan de 950 bladzijden begint is dadelijk verloren...
De postbode was echt welkom vandaag ...
Want hij bracht de lang naar uitgekeken 'geloofsbrief' met zich mee en ook de credential (het boekje voor de stempels). Ook Carmino liet weten dat het voor hem goed was en hij zal dus op zaterdag 9 april àm 19.30 uur de 'pelgrimszegen' over mij uitspreken en m'n motorscooter zegenen.
maandag 3 januari 2011
Laatste dagen (dag 4 en 5) in Frankrijk vergden veel werk...
en aanpassingen. Blijkbaar in de eerste aanmaak van de route overenthousiast geweest. Blijkbaar heb ik ook niet echt rekening gehouden met die zaken die er te zien zijn en waarvan het jammer zou zijn, moest ik er zomaar aan voorbijgaan. Waar ik ook weinig rekening mee gehouden had, waren de hoogtes (en de laagtes) en vooral de afwisseling tussen de twee die overbrugd dienden te worden.
Dag 4 van Le Puy naar Cahors wordt duidelijk een dag in de voetsporen van de pelgrims van duizenden jaren terug. En dus ook ook van de 'mannen van Cluny'. Verdorie dat klooster heeft uitstraling gekend zeg. Waar je ook gaat, over welke kerk of kappel je ook leest... jawel, die van Cluny liggen aan de oorsprong. En dat in die dagen zeg! In ieder geval een dag die vol zit van de plaatsjes waar halt moet gehouden worden, met als topper zeker Conques. We proberen die dag onze stempels te krijgen in: Montbonnet (la chapelle Saint Roch), Saint-Privat-d'Allier, Saint-Côme d'Olt, Conques en Cahors zelf.
Dag 5 van Cahors naar Saint-Jean-Pied-de-Port wordt dan eerder een dagje 'goed motorrijden'. Vooral omdat we ook Lourdes willen aandoen. Daarmee verlaten we hat traditionele parcours na Moissac en sluiten er terug op aan in Ostabat. Tussenin rijden: het betere bochtenwerk. Stempels die dag proberen we te verkrijgen in Moissac, Lourdes (hoeveel pelgrims naar Santiago zouden ze daar zien passeren?), Ostabat en Saint-Jean-Pied-de-Port.
Nog een kleine aanvulling op de brief op datum van 'onnozele kinderdag'. Ik heb daarin 'we gebruikt', terwijl het eigenlijk 'ik' moet zijn. Ik blijf dus ook maar de vraag krijgen wie er meegaat. Niemand dus. Ik alleen, toute seule, ....
Vandaag nog ook goed nieuws gehad rond de aktie ten voordelen van het kinderkankerfonds. Dankzij Wim en Viktor zullen we dara straks meer kunnen over zeggen. Maar nog even geduld (of, zo is er weer een reden om in de komende dagen langs deze blog te passeren). Want vergeet niet: verloren tijd, haal je nooit meer in (ten perdu jhamais se rocobro).....
Dag 4 van Le Puy naar Cahors wordt duidelijk een dag in de voetsporen van de pelgrims van duizenden jaren terug. En dus ook ook van de 'mannen van Cluny'. Verdorie dat klooster heeft uitstraling gekend zeg. Waar je ook gaat, over welke kerk of kappel je ook leest... jawel, die van Cluny liggen aan de oorsprong. En dat in die dagen zeg! In ieder geval een dag die vol zit van de plaatsjes waar halt moet gehouden worden, met als topper zeker Conques. We proberen die dag onze stempels te krijgen in: Montbonnet (la chapelle Saint Roch), Saint-Privat-d'Allier, Saint-Côme d'Olt, Conques en Cahors zelf.
Dag 5 van Cahors naar Saint-Jean-Pied-de-Port wordt dan eerder een dagje 'goed motorrijden'. Vooral omdat we ook Lourdes willen aandoen. Daarmee verlaten we hat traditionele parcours na Moissac en sluiten er terug op aan in Ostabat. Tussenin rijden: het betere bochtenwerk. Stempels die dag proberen we te verkrijgen in Moissac, Lourdes (hoeveel pelgrims naar Santiago zouden ze daar zien passeren?), Ostabat en Saint-Jean-Pied-de-Port.
Nog een kleine aanvulling op de brief op datum van 'onnozele kinderdag'. Ik heb daarin 'we gebruikt', terwijl het eigenlijk 'ik' moet zijn. Ik blijf dus ook maar de vraag krijgen wie er meegaat. Niemand dus. Ik alleen, toute seule, ....
Vandaag nog ook goed nieuws gehad rond de aktie ten voordelen van het kinderkankerfonds. Dankzij Wim en Viktor zullen we dara straks meer kunnen over zeggen. Maar nog even geduld (of, zo is er weer een reden om in de komende dagen langs deze blog te passeren). Want vergeet niet: verloren tijd, haal je nooit meer in (ten perdu jhamais se rocobro).....
zondag 2 januari 2011
Dag 1 tot 3 klaar.....
Vandaag de hele dag gewerkt aan het juistzetten van de eerste drie dagen. Dag één en twee kenden wel geen routewijzigingen meer, dag drie echter wel. Ik besloot dan toch maar even een ommetje te maken langs Anzy-Le-Duc na Paray-Le-Monial. Wordt wel druk die dag, want de laatste honderd kilometers zijn nogal bergop en ik zou graag tussen twee en drie uur aankomen in Le Puy-en-Vélay: er is immers zoveel te zien en te doen, maar de kloostergangen sluiten reeds op vijf uur. Het zal dus vroeg opstaan worden in Vezelay....
Voor de eerste drie dagen ligt ook vast waar ik ga proberen de stempels om de credential te halen. We moeten er immers minimaal twee per dag hebben.
Hier komen ze. Dag 1 (Brugge-Auvers-sur L'Oise - maar de goede lezers van dit Blog weten ondertussen dat het ietsje verder is): Sint-Jacobuskerk (Brugge), de abdij van Zevenkerke, Saint-Amand-les-eaux, Cambrai, Saint-Quentin en Auvers-sur-l'Oise.
Dag 2: (Auvers-Vézelay): Notre Dame (Parijs), Briare, Saint-Amand-en-Puissaye, La Chapelle de la Condelle en Vézelay zelf.
Dag 3: (Vézelay - le Puy-en-Velay): Saint-Père, Lormes, Parray-le-Monial, Anzy-Le-Duc, Montbrisson en Le Puy-en-Vélay.
En nu maar hopen dat ik er in slaag minstens twee per dag te verzamelen....
Voor de eerste drie dagen ligt ook vast waar ik ga proberen de stempels om de credential te halen. We moeten er immers minimaal twee per dag hebben.
Hier komen ze. Dag 1 (Brugge-Auvers-sur L'Oise - maar de goede lezers van dit Blog weten ondertussen dat het ietsje verder is): Sint-Jacobuskerk (Brugge), de abdij van Zevenkerke, Saint-Amand-les-eaux, Cambrai, Saint-Quentin en Auvers-sur-l'Oise.
Dag 2: (Auvers-Vézelay): Notre Dame (Parijs), Briare, Saint-Amand-en-Puissaye, La Chapelle de la Condelle en Vézelay zelf.
Dag 3: (Vézelay - le Puy-en-Velay): Saint-Père, Lormes, Parray-le-Monial, Anzy-Le-Duc, Montbrisson en Le Puy-en-Vélay.
En nu maar hopen dat ik er in slaag minstens twee per dag te verzamelen....
Veel volk op de route
De officiële cijfers voor 2009 (2010 werd nog niet vrijgegeven), vrijgegeven door het aartsbisdom Van Santiago de Compostela, volgens de verschillende routes die werden gevolgd door de pelgrims.
De rustigste maanden waren maart, april en november.
Wie een preview wil op de cijfers van 2010 moet maar even op de volgende link klikken: http://www.cathedraledupuy.org/Statistiques_r42.html
- Camino Francés: 113.010
- Camino Portugués: 11.956
- Camino del Norte: 9.183
- Via de la Plata: 6.254
- Camino Primitivo: 3.388
- Camino Inglés: 1.793
- Andere routes: 302
De rustigste maanden waren maart, april en november.
Wie een preview wil op de cijfers van 2010 moet maar even op de volgende link klikken: http://www.cathedraledupuy.org/Statistiques_r42.html
Abonneren op:
Posts (Atom)