althans op papier. We hebben eindelijk na twee dagen sukkelen met een griep, ook de laatste route naar Santiago in kaart gekregen. Een beetje een opluchting alsof ik er nu al zou zijn. Ik hoop alleen maar dan, ter plaatse, niet geteisterd te worden door zo'n 'vervelende' griep. We gaan de paardemiddelen moeten bij de hand houden. Je weet immers maar nooit.
De laatste twee dagen ook nog heel wat gelezen over de laatste étappes: ik heb me uiteindelijk dan maar de Groene gids van Noord-Spanje aangeschaft, want de sites in Spanje hebben voornamelijk twee kenmerken gemeen: of ze zijn onder constructie of ze zijn voor mij onverstaanbaar (je weet wel, mijn vloeiend Spaans!).
Ben ondertussen ook eens gaan praten met een concessiehouder van Suzuki, want het vervoeren van bagage (die afgesloten moet kunnen worden) is blijkbaar niet zo evident. Zeker als je meer dan 42 liter wil meenemen. En zeg nu zelf, wat is 42 liter (handbagage in een vliegtuig is groter)? De scooter zal dus ook moeten uitgerust worden met twee aluminiumkoffers, links en rechts achter. Eind januari mag die daarvoor binnen (na het motosalon dus) en gaan ze kijken om daar een efficiënte oplossing voor te vinden.
Ben eigenlijk ook maar vandaag beginnen te beseffen dat ik in Santiago aankom de vooravond van Palmzondag en dat ik Palmzondag daar zal meemaken. Toch wat speciaal. Moet daar zeker tijd voor uittrekken en kijken hoe ik de zondag de tocht naar Finnis Terrae wat kan inperken.
Trouwens de route van Leon naar Santiago heeft ook weer 20 kilometertjes meer meegekregen, kwestie van zeker nog een gouodmijn van de Romeinen te kunnen zien in Médulas.
Waar we stempels zullen vinden? Elke vijf meter denk ik, maar we proberen zeker in Astorga, Villafranca del Bierszo, Sarria en Portomarin. We zien wel...
?A que distancia esta Santiago?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten