dinsdag 29 maart 2011

Hoe meer je ernaar kijkt ....

hoe meer je er ziet. Soms heb je dat. Je koopt een nieuwe wagen en hopla je ziet die wagen overal en voordien zag je die niet. Je bent als koppel in verwachting en, jawel, iedereen schijnt in verwachting te zijn. Ik heb dat ook met het Santiago-verschijnsel. Plotseling begin je het overal te zien en voordien was je dat helemaal niet opgevallen. Zowas het ook vorige week: Montpellier, al vele keren gedaan, maar het was de eerste maal dat ik Santiago zo manifest aanwezig zag. Arles, net hetzelfde. Het ligt op de route ja, maar nooit bij stilgestaan. Geen haar op je hoofd die eraan denkt om Arles te verbinden met Santiago de Compostela.  Wel met de Romeinen met hun arena, theater, badhuis,...
Hoe kom ik hier nu op? Wel omdat Marieke toen we voor het portaal van de abdijkerk van Saint-Trophime stonden, vroeg wat de beeldjes betekenden. Sommige wist ik nog, maar de hele krans met ventjes: not a clue! Dus ik zoek dat op en wat blijkt? Het zijn pelgrims op weg naar Santiago! Hiernaast staan ze op de foto. Als men zegt dat alle wegen naar Rome leiden wel dan zeker ook naar Santigo! Wees daar maar van overtuigd.
Vanaf vandaag is het autorijden ook gedaan. De laatste veertien dagen rijden we met de motor, weer of geen weer. Trouwens ook straks zal het 'weer' niet te kiezen zijn. En dadelijk zie je dingetjes waarnog aan gesleuteld moet worden: GPS staat niet echt goed met de invallende zon, een spiegel die wat bijgeregeld moet worden. Zaken die ik na gisteren en vandaag gereden te hebben, ondervonden heb. Trouwens beter nu en zien wat ik zelf kan doen, dan later met de mond vol tanden staan. Zaterdagochtend moeten we toch voor groot onderhoud met de motor. Het laatste onderhoud voor het vertrek. Intussen genieten van het weer, beseffen dat wanneer je met open vizier rijdt, vliegen hard kunnen aankomen, ... maar vooral kilometeropbouw en gewenning. Vanaf nu slaapt de motor ook buiten onder een hoes (6 euro deze week bij Blokker, ze doen erom), zodanig dat ik zeker ben dat ik met de dauw/mist/regen 's morgens geen startproblemen zal hebben. Of probeer ik nu te goed voorbereid te zijn? Ook aan de vest moet nog iets genaaid worden. De aanpassing van de velcro aan de hals is perfect nu, maar de borstzakvelcro lost....
De laatste loodjes blijven dus maar komen.... maar ondertussen toch ferm aan het aftellen.
Morgen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten