over het avondprogramma van de 'moderne' pelgrim
- dat hij iedere avond hoopt van om 18 uur aan te komen
- dat hij altijd meer kilometers doet dan gepland
- dat hij dan naar huis belt om te zeggen dat hij nog leeft (@ Sabine: briefje twee gevonden)
- dat hij na het inchecken zijn moderne media controleert: facebook? berichten op de blog? hoeveel logins? zijn er reacties?
- dat hij dan aan de blog begint.
- dat hij daar ongeveer een dik uur aan werkt.
- dat hij tegelijkertijd de foto's naar Flickr oplaadt en dat dit lààààààng kan duren
- dat het merendeel van wat geschreven staat, tijdens de dag door het hoofd spookt, maar 's avonds niet altijd op de blog geraakt, wegens te moe. En dat hij zich dan 's morgens dingen herinnert die hij had willen zetten
- dat hij dan gaat eten
- dat na het eten een halfuurtje motorverzorging komt: zitten alle bouten nog vast, geen slijtage aan banden, beetje oprommelen, helm kuisen, hoesje erover, keten eraan, electronisch alarm eraan.
- dat hij dan begint aan deel 2: de muizenissen
over andere pelgrims onder weg
- dat er eigenlijk niet veel zijn (slechts 25 gezien)
- dat ik met een zestal gesproken heb, maar dat sommigen juist 'stappen' (en dus nada zien)
- dat één Amerikaanse zelf niet wist dat dit met 'religie' te maken had
- dat één koppel dit als relatietherapie deed op aanraden van hun psychiater. Het waren Duitsers, niet dat ik daarmee iets bedoel, maar 't is toch nogal een heftig initiatief zou ik zeggen.
- dat eentje dacht aan stoppen omdat haar vriendin gisteren haar voet 'gebroken' had en terug naar huis was.
over de Fransen die je tegenkomt
- dat hoe volkser het café, hoe rapper je aan de babbel bent
- dat je als pelgrim inderaad veel 'krijgt'
- dat je hen nooit de weg mag vragen (want dan ben je pas echt gezien)
- dat sommigen leven alsof het veertig jaar terug is
- dat Parijs een andere wereld is
- dat ze de Occitaanse sticker op de motor als aanspreekpunt gebruiken
- dat de standaard zin van allochtonen is: ik wil je motor kopen (en dat me dat kriebelachtig maakt)
- dat het café vanochtend de max was. net alsof je binnenstapte bij René van Allo Allo.
over de streek
- schoon!!! prachtig!!! ja, hoe moet je prentkaart na prentkaart na prentkaart omschrijven?
- dat ze in het tweede deel van de dag: de Midi Libre lezen en dat ik me daardoor direct thuis voel
- dat ze hier (in deel 2 van de dag) niet zozeer Fransman voelen, maar eerder Occitaans!
- dat de Franse naam er wel mag staan, maar die in het Occitaans dadelijk erbij vermeld werd
- dat we eindelijk in een leuke wijnstreek zitten en dat Château la Caminade uit Parnac van 2007 (Malbec-Merlot) voor z'n 3,5 euro met recht en rede de concours van de vignerons independants gewonnen heeft (Or).
- dat de fles drinken leuk is maar nog leuker zou zijn met Koen, e.a.
- dat als het koud is, je geen vliegen ziet, maar het minste dat het warm is de bijen aan je helm plakken
- dat blauwe regen's in de LOT de bebloeming per uitstek aan de gevels is (zelfs al heel lang, want soms zie je ruïnes met nog prachtige bloeiende blauwe regens. Daar kan de onze thuis nog niet aan tippen.
over de werkplek van de 'moderne Pelgrim'
- en de compostela ondertussen gevulder raakt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten