donderdag 7 april 2011

Nog twee dagen ...

Van 'volgend jaar', 'maanden', 'weken',  naar 'dagen' en 'uren'. Het aftellen is nu serieus begonnen. De tocht komt ook onherroepelijk dichterbij. Vandaag nog een mailtje gehad van iemand die zaterdagochtend vertrekt vanuit Saint-Jean-Pied-De-Port en koude voeten krijgt! Schrik dat het allemaal niet zal lukken dus. Ja, als je je natuurlijk begint te focussen op wat er allemaal kan verkeerd gaan, dan ben je inderdaad nog niet thuis! Of beter gezegd, dan blijf je beter thuis.  Allé, ik hoop maar dat ze ondertussen op het vliegtuig zit (het is een Nederlandse, die in Amerika woont) en zaterdag aan haar eerste kilometers kan beginnen. Het was vandaag trouwens de dag van de mails. Blijkbaar willen mensen nog het één en het ander vragen, voor je er werkelijk aan begint, zo in de zin van 'zie je het nog zitten?' Wat een vraag! Natuurlijk. Dat zijn de vragen die men zich moet stellen bij het begin van de voorbereiding, niet aan het einde. Maar als ik sommige mails lees, dan sta ik toch verbaasd over het feit dat sommigen met 'o zo weinig' aan voorbereiding op pad gaan! Nu ja, ieder z'n ding. Maar het is toch niet hetzelfde als eens een citytrip doen of het vliegtuig pakken naar een gekende vakantiebestemming.

Daarmee viel mij weer op dat de blog dagelijks zoveel maal gelezen wordt. Ik denk dat we nu dagelijks bijna aan een 80 lezers zitten. Niet slecht. Dat betekent dat er tegen dat we zaterdag effectief van start gaan, een kleine 3000 inloggingen zullen geweest zijn.


Deze week, net als vorige week elke dag met de motor naar school geweest. En waar dit aanvankelijk een karwei was (het kan verdomd fris zijn om 6.30 uur en al is het de laatste dagen wel mooi weer, dat was niet altijd zo), dan is he nu een gewoonte gewoonte. Je kan tegen de kou en je kijkt er zelfs een stuk naar uit, naar de ochtendlijke motorrit. Dat betekent ook dat we tegen morgenavond 4.000 kilometer op de teller zullen staan hebben. Dat wil zegen dat we ondertussen zelf een 3.000 kilometer met deze machine gereden hebben. En dat voel je wel. Je kent het ding ondertussen, weet wat kan en niet, hoe het zal reageren,...  Ik heb deze week ook nog eens aandachtig de tank in het oog gehouden. Rekening houdend dat ik deze week alleen autostrade gedaan heb (en toch meestal tussen de 120 en 130 km/u gereden heb), kan ik met zekerheid zeggen dat er zeker een autonomie is van 250 kilometer. Misschien nog wat meer, maar ik had echt geen zin om de reserve uit te proberen tot op de laatste druppel.

En hoe ziet het er uit met het weer? Wel voor de ronde door Frankrijk, zeer goed dus.

Vandaag ontving ik ook 'Raakpunt' 01/2011 van de vzw kinderkankerfonds. Ik wist niet eens dat dit bestond. En jawel, op de laatste bladzijde worden we vermeld.

En morgen hebben we dan het ontbijt met de cursisten van ons Hoger Professioneel Onderwijs. Ook dat belooft een 180 à 200 euro op te brengen. En daarna nog eens ons verhaal doen aan de cursisten. Waarom op weg gaan? Waarom Santiago, ...
Ik zie er al naar uit. En vanavond verder pakken. Alles moet en zal vanavond haar definitieve plaats in de koffers krijgen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten