Nog 4 dagen... ook al is de voorbereiding nog zo goed, de realiteit achterhaalt ze wel

En was ik gisteren al blij met het feit dat ik Paris-Roubaix kon ontlopen, de reactie onder de blog gisteren was vlug geplaatst (trouwens bedankt ervoor, ik ging het nooit gezien hebben - ja zondag waarschijnlijk wel, maar dan was het te laat). Was er de 10de april geen marathon in Parijs?

Glad over het hoofd gezien, trouwens nergens gevonden (je moet maar zelf eens kijken op de site van de stad Parijs: ergens helemaal verdoken, daar staat het). De marathonorganisatie heeft wel een eigen site natuurlijk: jawel nu zondag de 35ste marathon van Parijs (http://www.parismarathon.com/). En ik dacht blij te zijn om een 200-tal renners, volgwagens en vroege supporters ontlopen te hebben! Haha, in de plaats van een 500 supporters, 35.000 inschrijvingen voor een grote marathon! Vijfendertigduizend man/vrouw loopt zondag van 8.30 uur 's morgens dwars door Parijs. Ik kon mijn ogen bijna niet geloven. Als een mes, dwars door Parijs lopen ze, met 35.000. Dat betekent dus dat ik een klein probleempje heb. De bedoeling was namelijk dat ik, komende van Auvers-sur-l'Oise, de Tour Saint-Jacques zou gaan bekijken. Op het kaartje hierboven heb ik die aangestipt met een zwart pijltje. 

De Tour St-Jacques, gelegen in het vierde arrondissement van Parijs, was vroeger een deel van de kerk die bekend stond als ‘Saint-Jacques-la-Boucherie’ (letterlijk St. Jacob de beenhouwer), naar de patroonheilige van de slagers. De kerk werd dan ook geregeld bezocht door slagers die hun waren verkochten in de nabijgelegen Les Halles markt. Pelgrims bezochten de kerk vaak vooraleer ze hun lange tocht aanvatten. De kerk werd gebouwd tussen 1509 en 1523 en werd genoemd naar Jacobus de Meerdere. Een standbeeld van de apostel stond in de 19e eeuw bovenop de toren. In 1797, tijdens de Franse Revolutie, werd de kerk zoals vele anderen afgebroken. De toren, die ondertussen een historisch monument geworden is, liet men echter staan. In het midden van de 18e eeuw werd de toren gerestaureerd door de architect Théodore Ballu. Hierbij werd de toren op een platform geplaatst in het centrum van een klein parkje. Dankzij het platform kon de toren exact dezelfde hoogte bereiken als tevoren, toen het nog bovenop een restant van de kerk stond.

De Tour St-Jacques werd ontworpen in de Flamboyante Gotiek en het is dan ook overladen met hogels en nissen met standbeelden. De toren bereikt een hoogte van 52 meter.

Als je het traject van de marathon met mijn route vergelijkt, dan zie je al vlug dat we dezelfde weg willen volgen. Maar ik zal die 35.000 maar eerst doorlaten zeker? :-)
En de Tour Saint-Jacques, zal ik best vergeten, want die ligt knal op het parcours. De kans dat ik daar bij kan komen, zal dus wel heel klein zijn. Tenzij ik de marathon loop ('k denk het niet).

De alternatieve route kan tweeërlei zijn. Of ik rij helemaal om rond het Bois de Boulogne, om dan zo de Seine over te steken, richting Eifeltoren, om vervolgens onder de Seine aan de Notre-Dame uit te komen. En daar heb ik eigenlijk niet zoveel goesting voor. Alternatief is, vroeg opstaan en dan naar de Arc de Triomphe te rijden en vandaar richting Eifeltoren. Er moet op dat moment hopelijk toch nog wel een doorgang zijn zeker? En dan richting Notre-Dame. Rond 9 uur stempeltje proberen te pakken te krijgen! (want vroeger gaat dat niet: er is wel een eucharistieviering, maar stempeltjes dat kan pas een uurtje later). http://www.notredamedeparis.fr/

Het zal wel niet de eerste en de laatste keer zijn dat ik zal moeten improviseren, dat hoort er natuurlijk bij. En zo zie je maar, hoe je maanden aan het voorbereiden kan zijn en dat je dingen niet ziet!

En wat doet het weer? Ook veranderen dus ...

Ik zie dat Sabine ondertussen al allerlei kleding klaargelegd heeft. We zijn aan het pakken, jawel, maar voor koffers is het nog iets te vroeg. Eerst al wat in de motor een plaats moet krijgen, een plaatsje geven. En maken dat ik alles mee heb. Van potloodje tot trechtertje (om olie en koelvloeistof bij te vullen),....