donderdag 14 april 2011

Tussen 2 en 5 sluit God zijn deuren

In het land waar de Siesta heilig is, is pelgrimeren (en iets anders ook) tussen 2 en 5 onbegonnen werk. Je stapt van kerk naar kerk en je bent zeker dat ze zal gesloten zijn. Geen stempel, geen beeld: je hebt de omweg gemaakt enkel om de buitenkant te zien. Rondom de gesloten gebouwen, verdwaasde pelgrims. De meeste nemen het laconiek op, anderen ergeren zich er mateloos aan. Hier ben je op de Camino. Jij mag wel op pad zijn, al de rest rondom jou rust. En dat geeft bizarre beelden. Drie uur in de namiddag in Logrogno. Geen kat op straat. Wat wel op straat rondliep, had ergens wel een schelp hangen. Maar nu, 21.20 uur gepasseerd en Burgos loopt zwart van het volk. Ik ga er toch even moeten mee leren leven.
Y desde aqui todos los Caminos
de Santiago se halen uno solen

Met deze zin (die trouwens niet juist is, de zuidelijke Caminos komen hier niet toe!) begon mijn dode namiddag. Inderdaad, Puente la Reina. Sommigen onder jullie hebben ondertussen ook al wel gezien dat ik af en toe een foto tijdens de dag plaats op facebook. Deze kwam dus ook online. En geen dertig seconden later wist ik al van Jeroen, dat 'de Burgemeester' (Toon dus voor de niet-weerwolfvrienden), dit als bureaublad op z'n PC staan heeft. En dan dus een hele namiddag van gesloten naar gesloten. Puente la Reina, Estella, met een cisterciënzerkerk met een zeer zeldzaam tafereel. 't zal wel zijn ja, ge raakt er gewoon niet bij. Irache, prachtig klooster, gewoon gesloten. Toch was de immer vloeiende fontijn open. Immer vloeiend? Immer druppelend ja, je hebt nogal wat tijd nodig vooraleer je want drank hebt. Daar ook een Nederlander en een Belg ontmoet. Ze stapten gewoon voorbij de fontein. Ik het babbeltje dat we deden, had ik nogal de indruk dat ze aan veel voorbijstapten. Het stappen was blijkbaar het belangrijkste. Ze waren ook al vier maand onderwef. En, zeiden ze, als ze hier gedaan hadden, zouden ze naar Australië gaan, om daar door het land te stappen. Fijn dat ze daar zo konden van leven! Maar het klooster: closed! Logrogno: er had een atoombom kunnen gevallen zijn.
Dan maar door op pad naar Santiago!

1 opmerking:

  1. Hoe durf je, zomaar de Rioja rechts laten liggen. Haro is zeker ook de moeite om te bezoeken. Logrogno was voor mij een nieuwe stad, zeker aan de rand werd er veel gebouwd, terwijl Haro het oude "wijndorp" was. Het is jouw echter vergeven want het is een pelgrimstocht en geen wijnreis.
    groeten Koen

    BeantwoordenVerwijderen