Een duwtje in de rug...

Vandaag niet veel buiten kunnen zijn, ondanks het feit dat het mooi weer was. Vanmorgen vroeg richting Knokke om de motor een laatste nazicht te geven, nieuw olie te voeren, alle bouten en moeren te controleren en kortom te maken dat het ding me niet in de steek laat. Met het oog op 'ik moet het zelf ook kunnen', duurde het nogal wat. Bedankt trouwens ook voor de olie en de koelvloeistof voor onderweg. Ook de bandenspanning anders gezet: straks moeten ze immers vele honderden kilometers rijden (en ook geladen zijn). Met die andere bandenspanning is wel weer wat wennen aan het nemen van de bochten en elke bult in het Vlaamse wegdek voel je nu nog wat beter. En ik kan je verzekeren: bulten en putten genoeg! Precies alsof we niet in staat zijn een stuk degelijke baan te leggen.

Daarna vliegensvlug naar de RAD om de laatste aankopen. Dan weer vlug eten, want op school was het Oud-leerlingendag! Weerom binnen dus. Eerst nog even via mijn ouders gereden, omdat ze de Piedra de Esperanza nog niet hadden kunnen signeren en dan langs Vlaamse wegen (voor een stuk dus die ook van de Ronde morgen) richting Kortrijk. De eerste zon, geeft dus ook de eerste insecten. Een rijke variëteit hangt, volledig opengescheurd, op het vizier van de helm! De eerste zon geeft niet alleen insecten, maar ook de eerste motorrijders die massaal naar buiten komen. En we hebben weer wat gezien vandaag! Bochten te groot, stilvallen aan de lichten ... Ook de bemesting is in volle gang. Ik had gisteren al de indruk dat ik rook wanneer ik West-Vlaanderen binnen reed (komende van Brussel). Maar ik dacht dat ik het me toen inbeelde. Niks is minder waar. Hoe meer je richting Tielt rijdt, hoe meer het riekt naar varkensmest.

Het enigste voordeel van de namiddag was dat de omhaling tijdens de eucharistieviering van de oud-leerlingen van het Sint-Amandscollege naar het kinderkankerfonds ging. En dat was een succes! 525 euro brachten de mensen samen. Dat geeft in ieder geval een leuke duw aan het totaal! Kijk maar eens hiernaast. Dank je wel allemaal! Ook de steen kreeg bijzonder veel aandacht. Blijkbaar heeft Vlaanderen veel intenties om mee te geven. Alhoewel dat iedereen eerst schijnt te kijken naar de andere. Maar eens de eerste begint, volgen de andere gezwind.

Morgen hebben we het over Sint-Franciscus. Uitkijken dus!