Pax intrantibus, Salus exeuntibus, Concordia Habitantibus....

En hiermee willen we het hebben over één van de mooiste stukjes die ik tijdens de omweg naar Santiago in Spanje gezien heb. Het monasteria de Santa Maria de Huerte. Het lag wel niet dadelijk op de weg, maar we hebben de omweg willen maken. En het was deze omweg, ook door het griezelig weer, meer dan waard. Temeer daar boven deze cisterciënzerabdij de zon brandde! Het bovenstaande is trouwens het eeuwenoude moto van de Cisterciënzers.

Prachtige abdij en het is geen ruïne. Maar zelfs nu nog zijn de gebouwen door de Cisterciënzers in gebruik. Wat zei de pater ook al weer bij het binnenkomen (net op tijd. Het was 12 uur en je kan maar bezichtigen tot 13 uur en dan is 't gedaan). 'El Monasterio de Santa María de Huerta es uno de los más importantes monumentos de toda la provincia de Soria'. Voilà, dat wist ik eigenlijk al, want anders was ik niet omgereden. Als ik hem goed heb kunnen volgen is de abdij gebouwd tussen de twaalfde en de dertiende eeuw, op de toenmalige grens tussen Castilië en Léon. Het was in ieder geval impossant. Sabine zal spijtig zijn dat ze er niet bij was. Een monumentale eetzaal, met rechts, uitgewerkt met zuiltjes de toegang tot de lezenaar voor de spreker (voorlezen van de bijbel tijdens de maaltijd).

Daarnaast hadden ze ook nog opslagruimtes, een 'praat'-plaats, een plaats om te overleggen, maar ook een keuken. Ook die was gemakkelijk te vinden. Waar aan de rechtermuur van de eetzaal de trappen waren om naar de lezenaar te gaan, had je links achteraan een doorgeefluik naar de keuken.

Ondertussen waren er wel weinig toeristen (nog één koppel met kinderen en die hadden ook hun privépater mee). Ik liep dus met mijn pater verder (de mijne verstond niks anders dan Spaans, die andere was vlot Engels aan het babbelen) en die maar babbelen en babbelen. Mijn Spaans gaat er zienderogen op vooruit. De truuk is gewoon de volgende: je kijkt geïntereseerd. Bij het minste dat je het niet meer verstaat, frons je even, of zeg je acqui? En deze doet het hier ook altijd goed: sólo quiero repetir lentamente?

En als je het niet weet, zeg het in 't Latijn. Ze verstaan je ook. Nu blijkt, en dat wist ik niet, dat het twee dagen geleden de 900ste verjaardag was van de stichter van de Cisterciënzers, Robert de Molesme. Hier is dat dus Roberto.

Wist je trouwens de de Cisterciënzers een gemeenschappelijke website hebben (wat een nieuws die man allemaal te vertellen had), met de overlijdensberichten van over heel de wereld?

Maar het werd tijd om door te gaan, ....