Spaanse uren zijn goed voor Spanjaarden, maar een vloek voor reizigers.

Al moet ik zeggen dat ik mijn ding heb kunnen doen. Vooral ook omdat de meeste zaken, waar ik binnen moest zijn, haalbaar waren voor twee uur en de rest (ruïnes en kleine kerkjes),... oh God, je kan ook niet alles doen. Gisteren heb ik zelf moeten de 'wijn' overslaan. geen tijd of... 'die Spaanse wijn kan ik straks misschien ook thuis proeven. Ik ken iemand, die er nogal wat liggen heeft...'. Maar het is wel waar, je focust jezelf op het éne doel, en alles moet ervoor wijken. En toch is alles zien zelfs niet haalbaar. Ook in Burgos heb ik niet alles kunnen zien. De kathedraal was zo allesomvattend, dat ik het Hopital de Rei, maar overgeslagen heb.

Vandaag trouwens ook enorm veel 'chance' gehad met het weer. Ook al voorspelden ze gisteren regenbuien (de streek is er naar het schijnt gekend voor), toch  scheen vandaag de zon de hele dag. Het was wel fris (18° graden, kan raar klinken ik weet het), maar tussen de 800 en de 1000 meter hoogte waar we vandaag vertoefden stond een strakke wind. Ik heb een wind nog nooit zoveel weten rukken aan de motor als nu. Het was op bepaalde momenten precies alsof ie het achterwiel vanonder me uit zou slaan. Zo strak en fel stond ze. Vandaag stond ook in het teken van het 'offroad'. We hebben stukken gedaan (vooral naar beneden), waar je je soms wel vragen bij stelt. Meestal maar achteraf, maar toch.

links de voetgangers, rechts ik

Maar eens na Fromista liepen het voetgangerspad en de straat gelijke tred met mekaar, mooi broederlijk zij aan zij. Waardoor fietsers (die waren vandaag ook van de partij) en sommige voetgangers toch liever de weg pakken, dan het pad dat voor hen voorzien is.


Fomista

 Het is een streek die me op een bepaalde manier aan Polen doet denken: de kleuren die ze gebruiken voor hun huizen, de uitgestrekt van het land, de manier waarop de akkers er bij liggen, de dorpjes en soms zelfs de namen: Castrojeriz. Zeg dat dit in Polen ligt en iedereen gelooft je! Dus vandaag al bij al geluk gehad in het meseta-klimaat. Het is zelfs verwonderlijk op welke hoogte deze vlakten zijn allemaal afspelen. Het fotootje hier is het officiële hoogtesein op de kathedraal van Léon.

Vandaag ook de eerste lading echt klinkende namen van de Camino doorkruist. Hornillos de Camino, met z'n winkeltje waarvan de baas nu eens echt niet probeert de pelgrim erop te leggen (een half stokbrood, een cola en een tomaat voor 1,38 euro en nog wat zout in een zakje toekrijgen voor op de tomaat, je moet het maar kunnen), Hontanas, met de ruïnes van het klooster San Anton, Castrojeriz met de ruïne van een middeleeuws kasteel op de top van de heuvel en de gypische Taberna (zie foto), Fromista met haar Romaanse kerk San Martin. Deze laatste vind ik persoonlijk iets té gerestaureerd. Het is precies een plaatje! Rekeninghoudend dat de huisjes van het dorpje errond absoluut niet zo proper zijn, steekt het nogal af! Carrios de los condes, Sahagun met de resten van een abdij gesticht door de mannen van Cluny. Allemaal zo mooi en overal kom je wel iemand tegen. veel wordt er niet gezegd: van waar ben je? Hoe gaat het? En Buon Camino!