Stille maandag, maar niet dadelijk voor mij. Nu de pelgrimstocht voorbij is, is het ook hoog tijd om de realiteit weer onder ogen te zien. Eens de mailbox opengedaan en daar lachten ze je alle 612 toe, de mails. Je kan er wel even tussenuit trekken, maar de realiteit achterhaalt je wel. Ook de bureau diende dringend terug op orde gezet te worden. 'Santiago' werd mooi verpakt, in dozen gestoken en aan de kant gezet. De bijkomende tafel toegeklapt en weggestoken. De volgende keer dat ze weer boven komt, is het grote vakantie en dient ze als picknicktafel. Wat ziet ze er ruim uit nu, de bureau! Kaartjes en wensen, vonden hun plaats in de Moleskin. Deze is nu dik en uitpuilend, een levend archief van wat niet vergeten mag worden. Deze zit niet in een doos, maar ligt rechts van mij op m'n bureau. Hier zal ik de komende dagen, weken, maanden zeker nog naar teruggrijpen. Ook in voorbereiding van een foto-avond.
Met alles weg te steken is ook een stukje weggestoken dat de laatste maanden de vrije tijd zo bepaalde. Straks, de komende weken gaan we herinneringen moeten klasseren. Nu vond ook het 'ulletje' van de fles die we dronken bij het bereiken van Santiago haar plaats bij de 'echte' champagnekroontjes. Helemaal rechts onder. Als herinnering.
En blijkbaar ben ikzelf niet alleen een stukje 'verloren', maar ook lezers van de blog hebben blijkbaar niks meer omhanden. Zesduizend inloggingen ondertussen en elke dag blijven mensen inloggen. En ook de vraag naar de bundeling van dit alles blijft maar komen. Maar morgen is het weer 'werkdag'. Laat ons die ook maar even eerst voorbereiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten